در طول دهه‌های اخیر، فرآیند ریخته‌گری پیوسته فولادها مزایای بسیار زیادی به همراه داشته و در حال حاضر این روش، بیش از 90 درصد از تولید فولاد جهان را به خود اختصاص داده است. با استفاده از این روش، محصولات نیمه‌تمام با خصوصیات ویژه نظیر اسلب، بلوم و بیلت تولید می‌گردد. پودرهای قالب در طول فرآیند ریخته‌گری پیوسته، چندین عملکرد بحرانی برای دستیابی و تولید محصولات فولادی با کیفیت مطلوب ارائه می‌دهند. در این پژوهش عیب حبس پودر قالب در فرآیند ریخته‌گری پیوسته فولادها بررسی و راهکارهای مقابله با آن ارائه می‌گردد.

چکیده

فرآیند ریخته‌گری پیوسته یک عملیات بسیار پیچیده‌ای است که متغیرهای زیادی از جمله سرعت ریخته‌گری، خصوصیات نوسان قالب، گرید فولاد، ابعاد قالب، عمق SEN و درجه حرارت ریخته‌گری را در بر می‌گیرد. به منظور دستیابی به شرایط ریخته‌گری پایدار، همه این متغیرها می‌بایست بهینه شوند. پودرهای قالب به سطح آزاد مذاب افزوده و از لایه‌های مختلفی تشکیل می‌شوند. هر لایه به طور مجزا یا در ترکیب با لایه دیگر، عملکردهای مورد نیاز پودر را جهت کاهش عیوب و افزایش کیفیت محصولات فرآیند ریخته‌گری پیوسته فراهم می‌کند. در این پژوهش مشکلات عملیاتی و عیوب ناشی از پودرهای قالب در فرآیند ریخته‌گری پیوسته فولادها بررسی و راهکارهای مقابله با آنها ارائه می‌گردد.

چکیده

پایین بودن میزان هیدروژن در فولادهای ریل از اهمیت بالایی برخوردار است. در این مقاله راهکارهای مختلف کاهش هیدروژن فولاد در شرکت فولاد آلیاژی ایران، به عنوان تنها تولید کننده داخلی فولاد ریل مورد بررسی قرار گرفت. نحوه تنظیم عناصر در کوره پاتیلی (LF) و تأثیر افزودن یا عدم افزودن مواد فرو آلیاژ پس از فرایند گاز زدایی در خلأ (VD)، پارامترهای فرایند VD و سرمایش کنترل شده بلوم بر میزان هیدروژن فولاد مورد بررسی قرار گرفت و با بهینه سازی هر یک از فرایندهای مذکور، فولاد ریل با میزان هیدروژن کمتر از ppm 2 تولید گردید. همچنین روند تغییرات میزان هیدروژن فولاد در انتهای VD، تاندیش و پس از سرد شدن بلوم تعیین شد.  

امروزه فولادها در شرایط متغیر و گسترده ای ؛ شامل محیط هایی با دمای بالا و خورنده تحت شرایط تنش استاتیكی و دینامیكی بكار می روند.

محصول کوره ذوب آهن ، چدن است که معمولا دارای ناخالصی کربن و مقادیر جزئی ناخالصی‌های دیگر است که به نوع سنگ معدن و ناخالصی‌های همراه آن و همچنین به چگونگی کار کوره بلند ذوب آهن بستگی دارد. از آنجایی که مصرف عمده آهن در صنعت بصورت فولاد است، از این رو ، باید به روش مناسب چدن را به فولاد تبدیل کرد که در این عمل ناخالصی‌های کربن و دیگر ناخالصی‌ها به مقدار ممکن کاهش ‌یابند.

کربن
کربن مهمترین و موثرترین عنصر آلیاژی در فولادها می باشد و بالاترین تاثیر را در ساختار آن دارد.هر فولاد آلیاژ شده علاوه بر کربن عناصر آلیاژی دیگری نظیر سیلیسیم – منگنز-فسفر و گوگرد را به همراه خواهد داشت بطوریکه این عناصر به شکلی ناخواسته به هنگام فرایند تولید در فولاد باقی خواهند ماند.اضافه کردن عناصر آلیاژی برای بدست آوردن نتایج مشخص و منحصر بفرد و افزایش کنترل شده منگنز و سیلیسیم در فولاد , فولاد آلیاژی را بوجود خواهد آورد. با افزایش میزان کربن استحکام . سختی پذیری فولاد فولاد بیشتر میشود اما چکش خواری و قابلیت جوشکاری و ماشینکاری (با استفاده از ماشینهای برش) کاهش می یابد.این عنصر عملا هیچ تاثیری بر مقاومت خوردگی در آب, اسید و گازهای گرم ندارد.