واقعیــت آن است که این مزیت باعث رشد صنعت و خدمات در کشور ما نشده است. شاید عمده علت این امر، عدم ارتقاء دانش و تکنولوژی متناسب با رشد جهانی است اما نباید نقش فرهنگ را نادیده گرفت در همین راستا و با عنایت به اهمیت موضوع، روز اول خرداد در تقویم ملی ایران “روز بهره وری و بهینه سازی مصرف“ نام گذاری شده است. مشخص است مراد از این نامگذاری تنها بهره وری و بهینه سازی در مصرف انرژی نمی باشد و درسطح کلان به مصرف در همه بخش ها می پردازد.
در بخش انرژی آمارهای مختلفی در موضوع متوسط شدت مصرف انرژی در ایران وجود دارد اما میانگین همه آنها نشان دهنده آن است که ایران چندین برابر نرم جهانی انرژی مصرف می کند. تا آنجا که بعضی از کارشناسان و متخصصان حوزه انرژی، ایران را “سرزمین اتلاف انرژی“ نامیده اند. حرکت کشور به سمت کنترل مصرف و کاهش هزینه ها امری نیکوست. این مسئله از دو نظر دارای اهمیت می باشد اول انکه شرایط اقتصادی و رقابتی ما را ناگزیر به حرکت به این سمت خواهد کرد و دوم آنکه مصرف خارج از کنترل انرژی به مفهوم تخریب محیط زیست است که هم ما را در ارتباطات جهانی با مشکل مواجه خواهد کرد و هم در جدال با طبیعت محکوم به شکست خواهیم بود چون تخریب محیط زیست هزینه های دو چندانی شامل سیل یا خشکسالی، زلزله و .... را بر ما تحمیل خواهد نمود.
مسئله دیگر حفظ ثروت ملی است تا بتوان به عنوان سرمایه برای توسعه در تکنولوژی و نهاده های دانش و فناوری از آن استفاده نمود. این نگرانی را چندین سال است که کارشناسان حوزه انرژی مطرح نموده اندکه با ادامه روند افزایش مصرف انرژی، ایـــــران از کشور صادر کننده حامل های انرژی به کشور وارد کننده تبدیل شود و یا در حالت تعادلی تنها بتواند مصرف خود را تامین نماید. برای بهره وری تعاریف مختلفی شده است اما شاید بتــــوان ساده ترین تعریف را در همان نسبت فایده به هزینه دانست.
این که ما بتوانیم فایـــده خــود را از هر فعالیت افزایش داده و هزینه های مرتبط با آن فعالیت را کاهش دهیم حرکت به سوی بهره وری است. مسئله ای که در این میان باید به آن دقت شود آن است که بهره وری به مفهوم بیش ازحد کارکردن یا کمتر مصرف کردن نیست بلکه هــــدف در بهره وری کاهش ضایعات و جلوگیری از اتلاف مواد و انرژی است.
کارشناسان حیطه بهره وری به همان نسبت که عوامل تکنولوژیکی و دانش را عامل بهره وری پایین ایرانیان دانسته اند مسئله فرهنگی را نیز هشدار داده اند و حتی آن را مقدم بر فناوری و مهارت دانسته اند. تئوری فرهنگ گرایان آن است که اساس شوربختی یا پیشرفت هر ملت و کشوری فرهنگ است. آنها میگویند همه چیز از فرهنگ شروع می شود و به فرهنگ باز می گردد. دکتر محمد فاضلی عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی در بحث “منابع آب و انرژی و ارتباط آن با فرهنگ به موضوع جالب توجهی پرداخته است، منابع اب و انرژی در این سرزمین مبتلا به انواع بیماریهای مزمن با گلوله خشکسالی و تغییر اقلیم زخمی شده است و خونریزی دارد.
آنها که در مقابل دعوت به رفتار درست در مصرف آب و انرژی دائم می پرسند مگر چقدر از آب در بخش شرب و صنعت مصرف می شود؟ مگر صرفه جویی در مصرف برق جبران کننده فناوری نامناسب نیروگاه هاست؟ مگر با صرفه جویی در آب شرب، مشکل بالا بودن مصرف در بخش کشاورزی حل می شود؟ بله شما درست می گویید، بیمار به امراض متفاوتی گرفتار است و در دراز مدت جز با درمان این امراض سر به سلامت نخواهد برد اما یادمان باشد بیماری که در شرایط اورژانسی است ابتدا باید به ثبات برسد، خونریزیش قطع و بعد برای بیماری مزمن اش فکری شود.“
شرکت فولادآلیاژی ایران نیز به عنوان یکی از معتبرترین برندهای مطرح صنعت کشور و قطب تکنولوژی گریزی از تلاش برای بهره وری بیشتر نداشته و تلاش برای بسط و توسعه بر محور بهره وری را در استراتژی کلان خود لحاظ کرده است.
هر چند فولاد آلیاژی استاندارد مصرف انرژی کشوری را در سالهای اخیر دریافت کرده است اما این به معنای سطح مطلوب استفاده از انرژی نمی باشد و تلاش دو چندان برای بهبود مستمر را می طلبد. این تلاش در سه محور توسعه تکنولوژی، افزایش مهارت و دانش فنی و ارتقاء فرهنگی متمرکز می باشد.
هر چند شرایط جاری جهانی، توسعه تکنولوژی را سخت تر از قبل کرده است اما بدون شک مهارت و دانش فنی و انگیزه و نشاط فرهنگی که در بلوغ تک تک خانواده بزرگ فولاد آلیاژی ایران نهفته است، ما را سرافراز از این چالش بیرون خواهد آورد.

شعار برخواسته از نهاد بهره ور هر یک از پرسنل فولاد آلیاژی این است که بهره وری و بهینه سازی مصرف مواد، منابع آب و انرژی، رسالت و دغدغه ای است برای بقا و دوام شرکت و هدفی است برای سپردن این سرمایه ملی به دست 
نسل های بعد.